انواع میناکاری

میناکاری روی سفال :

که در اصفهان وهمدان تولید میگردد البته به طور عمده درهمدان به ان پرداخته میشود .همانطور که از اسمش پیداست روی سفال انجام میگیرد ومراحل نقاشی ،لعاب کاری وکوره را طی میکند .

میناکاری روی شیشه :

این هنر قدیمی هم در ایران وهم در کشورهای دیگر رواج زیادی داشته .انچه امروزه در این هنر انجام میگیرد نقاشی طرح های زیبا وساده وبعضا طرحهایی به سلیقه هنرمند میباشد واز اصول خاصی پیروی نمیکند .در روزگاران قدیم مینا کاری روی شیشه عبارت بود از از کنار هم قرار دادن تکه شیشه های رنگی وترسیم نقوش مذهبی وغیره در کلیساها ومساجد.مانند کلیساهای قدیمی اروپایی که هنوز هم این اثاربه جای مانده است .

میناکاری روی فلز :

بحث اصلی ما مینا کاری روی فلز وانواع ان میباشد .برای این منظور از فلزات طلا نقره وبرنج ومس استفاده میشود .اوج این هنر در زمان سلجوقیان بوده که کار برروی ظروف برنجی انجام میشده .امروزه به طور خاص از مس برای این امر استفاده میشود به دلیل سهولت دستیابی قیمت مناسب تر نسبت به بقیه فلزات وشکل پذیری راحت این فلز میباشد.

دراینجا انواع مینا کاری روی فلز که از قدیم تا امروز متداول بوده را نام میبریم وشرح مختصری میدهیم.

مینای متداول امروز به طور عمده مینای نقاشی میباشد که عبارتند از:

۱–مینای نقاشی (اسلیمی وخطایی) که هم به تنهایی وهم ترکیبی از هردوی این ها درایجاد اثر به کار گرفته میشود.

۲– مینای نقاشی (پرداز،گل ومرغ )

۳–آثار وابنیه تاریخ: این نوع از میناکاری درآثار تاریخی به جا مانده در سالیان دوراستفاده شده است .

۴–مینای خطاطی :که شامل اسامی وذکر وایات قران یا اشعار فارسی میباشد.

درروزگاران قدیم سبک های دیگری از مینا کاری نیز رواج داشته که شرح مختصری از ان دراینجا ارائه میدهیم .

مینای خانه بندی (سیمی): این سبک مینا کاری درقدیم متداول بوده وطریقه کار بدین صورت بوده که سیم های نازک راروی کار می چسباندندوسپس لعاب کاری میکردند وسپس خانه های ایجاد شده را با رنگهای متنوع پر کرده داخل کوره قرار میدادند .

مینای برجسته:دراین سبک ظرف رابه صورت نقش دلخواه حالت داده یا طرح را روی ظرف قلمزنی کرده وسپس روی طرح برجسته را رنگ امیزی میکنند.

مینای مرصع : که با چسباندن قطعات یا دانه های رنگی روی ظرف انجام میگرفته است.

مینای شکری :درساخت این ظروف ابتدا قطعات کوچک شیشه یا لعاب راکوره داده تاجمع شده وبصورت گلوله ای درامده سپس در سطح ظرف چسبانده وروی ان را رنگ وروغن برزک پاشیده تادرکوره حالت شکری پیدا کند .

انواع دیگری از این هنر در قدیم الایام متداول بوده که به مرور کم رنگ شده واکنون تنها تعداد معدودی اثار از انها در موزه هانگهداری میشود.